غذاازرگ های باریک،نمی تواندگذرکندمگرآن که باکمک آبی که نوشیده می شودوآن رارقیق می کند.یابه وسیله صفراکه به دلیل گرمی وچربی آن غذارابگذردوتحلیل کندوبه اندام هابرساند.
هنگامی که غذابه اندام هابرسد،مقداربیشتری ازآب آن به مجراهای بول ومثانه می ریزد؛کمی ازآب موجودباغذامی ماندوازطریق رگ هابه بیرون می تراود.
غذای تنهاوصرف دراندام ها،افزوده می شودواگرغذاهمراه باآب باشدکمی ازآب،بخارمی شودواز طریق مسام،بدون این که دیده شود،خارج می گرددومقداری ازآب هم بافضله(زیادی خلط)که دربدن باشد،آمیخته می شودوعرق می گردد؛به همین دلیل است که عرق هرشخصی بوی آن خلطی که درتن اوباشدرامی دهد.اگرفضله ی بدن غلیظ ترباشد،تِری آب راجذب می کندوآب مسام بیرون می آیدوبه ظاهرپوست می رسدوآن شوخ (چرک بدن)می شودکه برتن مردم می ماند.
پس به طورکلی،عرق ازحال خون وحال هضم غذاوحال فضله هایی که دراندام ها باشدخبرمی دهد.